Genel olarak kabul goren insan hayati iki hucrenin kaynasmasiyla baslar. 40 hafta o hucre buyur. Dunyasi rahimden ibaret. Orda acaba insan ozgur mu? Kendini ozgur hissedermi? Neler yapabiliyor? Yapmak isteyipte yapamadiklari oluyor mu? Oyleye yada boyle 40 hafta boyunca cocuk bagli. O bagi kopartmasi imkansiz.
40 hafta sonra oluyor. Artik rahim hayati son buluyor. Agliyor.
Birde ne gorsun? Gercekten olmemis. Baska dunyada gozunu acmis. Cok daha guzel. Cok daha buyuk. Rahimden milyarlarca kez daha buyuk.
Peki bu yeni dunyada insan ne kadar ozgur? En azindan bagli degil. Acaba simdi daha mi ozgur? Bagli olmasada bagimli. Herseyiyle birine muhtac. Genel olarak butun ihtiyaclar anne tarafindan karsilanir.
Ayni rahimde oldugu gibi.
Ama bag yok. Acaba daha mi ozgur?
Aradan bir kac ay gecince donmeyi, surunmeyi, oturmayi daha sonra yurumeyi ogreniyor. Bir kac yil gecince konusuyor.
Acaba konusan bir insan konusamayandan daha mi ozgur?
Yuruyemeyen yuruyenden daha mi ozgur?
Anneler genel olarak cocuklardan sikayetci olurlar. Nereye gitse takip ederler.
Cocuklar birakip kaciyormus. Bu kacmalar ozgurlugun alameti mi?
Oysa biraksalar kacmayacaklarini gorurler.
Hayvanlarda territorium kelimesi kullanilir. Insanlarda da var. 100 metre. Cocuk 100 metreden ileri gitmez.
Arkasina bakar, anne gelmiyorsa, geri doner. Anneyi goremiyorsa aglar.
Simdi cocuk uzaklasinca mi ozgurdur? Yoksa etrafinda annesi olunca mi?
Dedigim gibi arkaya bakinca annesini goremeyince aglar. Dunyasi yikilir. Annesini tekrar gorunce dunyalar onun olur. Tekrar sinirlari zorlamaya baslar. Kendine guveni tamdir. Ben buna kendine guven degil, anneye guven tamdir demek istiyorum.
Gobek bagimiz yok. Ama herseyimizle annemize bagimliyiz. Lakin buyudukce territorium genisletiyoruz.
Gizli gizli isler cevirmeye basliyoruz. Odamizi kitliyoruz. Annemize kizmaya basliyoruz. ''Herseyimize karisma artik. Biz buyuduk''. ''Ozgur olmak istiyoruz''.
Ve bu ozgurlugu kendimizi odamiza kilitlemekte ariyoruz.
Annemizden kaciyoruz, ev kurallarindan kaciyoruz. yemekmis, utuymus, bulasikmis, bunlar hep ozgurlugumuzu kisitlayan faktorler.
Biraz dusunsek, aramizda kac kisi var bir iki gun ac duran? Bunu bir yapan var? Onceleri annemiz.
Sonralari mikdonalds.
Peki bizim istedigimiz ozgurlugu-yemek yapmamayi-annemizde istese?
mikdonalds ta istese? Herkes istese?
Kim yapacak yemegi? Elbiseyi? Arabayi, Ayfonu?
Yoksa kendimize istedigimiz ozgurlugu baskalarina istemiyormuyuz?
Kisaca sizin ozgurlukten anladiklariniz merak ediyorum.
Benim anladigim:
Nasil ki cocukken annemize sirtimizi verince kendimizi daha guvende daha ozgur hissediyorduk, buyuyunce de sirtimizi Rabbime dayayinca tam anlamiyla ozgur olabiliriz.
Rabbimden uzaklastikca da esaret altina gireriz.
Unutmayalim bu dunyaya da bir gun gozumuzu yumacagiz. Ve bambaska dunyada gozumuzu acacagiz.
Dunyada nasil kurallara uyunca ozgurce yasiyorsak, uymadigimiz zaman kelepce takip goturuyorlar,
dunyaya gozumuzu yumunca da Rabbimin kurallarina uydugumuz kadar ozgurce yasayacagiz, uymazsak kelepceler takilip......
Ozur dilerim, baya uzun oldu. Yazmak istediklerimin cogunu yazamadim.
Siz ozgurlukten ne anliyorsunuz?
40 hafta sonra oluyor. Artik rahim hayati son buluyor. Agliyor.
Birde ne gorsun? Gercekten olmemis. Baska dunyada gozunu acmis. Cok daha guzel. Cok daha buyuk. Rahimden milyarlarca kez daha buyuk.
Peki bu yeni dunyada insan ne kadar ozgur? En azindan bagli degil. Acaba simdi daha mi ozgur? Bagli olmasada bagimli. Herseyiyle birine muhtac. Genel olarak butun ihtiyaclar anne tarafindan karsilanir.
Ayni rahimde oldugu gibi.
Ama bag yok. Acaba daha mi ozgur?
Aradan bir kac ay gecince donmeyi, surunmeyi, oturmayi daha sonra yurumeyi ogreniyor. Bir kac yil gecince konusuyor.
Acaba konusan bir insan konusamayandan daha mi ozgur?
Yuruyemeyen yuruyenden daha mi ozgur?
Anneler genel olarak cocuklardan sikayetci olurlar. Nereye gitse takip ederler.
Cocuklar birakip kaciyormus. Bu kacmalar ozgurlugun alameti mi?
Oysa biraksalar kacmayacaklarini gorurler.
Hayvanlarda territorium kelimesi kullanilir. Insanlarda da var. 100 metre. Cocuk 100 metreden ileri gitmez.
Arkasina bakar, anne gelmiyorsa, geri doner. Anneyi goremiyorsa aglar.
Simdi cocuk uzaklasinca mi ozgurdur? Yoksa etrafinda annesi olunca mi?
Dedigim gibi arkaya bakinca annesini goremeyince aglar. Dunyasi yikilir. Annesini tekrar gorunce dunyalar onun olur. Tekrar sinirlari zorlamaya baslar. Kendine guveni tamdir. Ben buna kendine guven degil, anneye guven tamdir demek istiyorum.
Gobek bagimiz yok. Ama herseyimizle annemize bagimliyiz. Lakin buyudukce territorium genisletiyoruz.
Gizli gizli isler cevirmeye basliyoruz. Odamizi kitliyoruz. Annemize kizmaya basliyoruz. ''Herseyimize karisma artik. Biz buyuduk''. ''Ozgur olmak istiyoruz''.
Ve bu ozgurlugu kendimizi odamiza kilitlemekte ariyoruz.
Annemizden kaciyoruz, ev kurallarindan kaciyoruz. yemekmis, utuymus, bulasikmis, bunlar hep ozgurlugumuzu kisitlayan faktorler.
Biraz dusunsek, aramizda kac kisi var bir iki gun ac duran? Bunu bir yapan var? Onceleri annemiz.
Sonralari mikdonalds.
Peki bizim istedigimiz ozgurlugu-yemek yapmamayi-annemizde istese?
mikdonalds ta istese? Herkes istese?
Kim yapacak yemegi? Elbiseyi? Arabayi, Ayfonu?
Yoksa kendimize istedigimiz ozgurlugu baskalarina istemiyormuyuz?
Kisaca sizin ozgurlukten anladiklariniz merak ediyorum.
Benim anladigim:
Nasil ki cocukken annemize sirtimizi verince kendimizi daha guvende daha ozgur hissediyorduk, buyuyunce de sirtimizi Rabbime dayayinca tam anlamiyla ozgur olabiliriz.
Rabbimden uzaklastikca da esaret altina gireriz.
Unutmayalim bu dunyaya da bir gun gozumuzu yumacagiz. Ve bambaska dunyada gozumuzu acacagiz.
Dunyada nasil kurallara uyunca ozgurce yasiyorsak, uymadigimiz zaman kelepce takip goturuyorlar,
dunyaya gozumuzu yumunca da Rabbimin kurallarina uydugumuz kadar ozgurce yasayacagiz, uymazsak kelepceler takilip......
Ozur dilerim, baya uzun oldu. Yazmak istediklerimin cogunu yazamadim.
Siz ozgurlukten ne anliyorsunuz?
